merserunt

Discretiva

merserunt dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
mersērunt	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	mergō (mergere)

API: /merˈseːrunt/

Syllabificatio phonetica: mer·sē·runt — morphologica: mers-erunt

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class. (anno 586 u.c.)

Thraces navibus se committere non ausi domos dilapsi et alia militaris generis turba; Cretenses spe pecuniae secuti. et quoniam in dividendo plus offensionum quam gratiae erat, quinquaginta talenta iis posita sunt in ripa diripienda. ab hac direptione cum per tumultum naves conscenderent, lembum unum in ostio amnis multitudine gravatum  merserunt . Galepsum eo die, postero Samothracam, quam petebant, perveniunt; ad duo milia talentum pervecta eo dicuntur. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XLIV, caput 45, [14] — merserunt
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: merserunt.