Solum Mimir Lusitane
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
mimir.

Lusitane +/-

Appellatio +/-

  • /miˈmi/

Notatio +/-

LusitaneLatine. A ‘’dormir‘’, quod a ‘’dormire‘’ derivatur, derivatur.

Verbum intransitivum +/-

mimir

  1. dormio, in locutionem puerilem.
E.g.: Ela está mimindo. Ea dormit (generaliter parvulis dicitur).

Coniugatio +/-

Radix mim-
Indicativum

Praesens

act. sing. plur.
I. mimo mimimos
II. mimes mimis
III. mime mimem
Perfectum
act. sing. plur.
I. mimi mimimos
II. mimiste mimistes
III. mimiu mimiram
Imperfectum
act. sing. plur.
I. mimia mimíamos
II. mimias mimíeis
III. mimia mimiam
Plusquam perfectum
act. sing. plur.
I. mimira mimíramos
II. mimiras mimíreis
III. mimira mimiram
Futurum
act. sing. plur.
I. mimirei mimiremos
II. mimirás mimireis
III. mimirá mimirão
Futurum perfectum (Brasilia) / Conditionalis (Lusitania)
act. sing. plur.
I. mimiria mimiríamos
II. mimirias mimiríeis
III. mimiria mimiriam
Subiunctivum

Praesens

act. sing. plur.
I. mima mimamos
II. mimas mimais
III. mima mimam
Imperfectum
act. sing. plur.
I. mimisse mimíssemos
II. mimisses mimísseis
III. mimisse mimissem
Futurum
act. sing. plur.
I. mimir mimirmos
II. mimires mimirdes
III. mimir mimirem
Imperativus

Positivus

act. sing. plur.
I. mimamos (nós)
II. mime (tu) mimi (vós)
III. mima (você) mimam (vocês)
Negativus
act. sing. plur.
I. não mimamos (nós)
II. não mimas (tu) não mimais (vós)
III. não mima (você) não mimam (vocês)
Formae nominales
act. Infinitivum Participium Gerundium
mimir mimido mimindo