Discretiva

  mittite dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
mittite secunda pluralis praesens activa imperativus mittō (mittere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈmittite/(classice)
Syllabificatio phonetica: mit·ti·te — morphologica: mitt-ite