moneamur

Discretiva

moneamur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
moneāmur	prima pluralis	praesens	passiva	coniunctivus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /mo.neˈaːmur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·ne·ā·mur — morphologica: mon-eamur