moneatis

Discretiva

moneatis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
moneātis	secunda pluralis	praesens	activa	coniunctivus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moneˈaːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·ne·ā·tis — morphologica: mon-eatis