monebamur

Discretiva

monebamur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monēbāmur	prima pluralis	imperfectum	passiva	indicativus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /mo.neːˈbaːmur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nē·bā·mur — morphologica: mon-ebamur