monebamus

Discretiva

monebamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monēbāmus	prima pluralis	imperfectum	activa	indicativus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moneːˈbaːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nē·bā·mus — morphologica: mon-ebamus