monebimur

Discretiva

monebimur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monēbimur	prima pluralis	futurum	passiva	indicativus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moˈneːbimur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nē·bi·mur — morphologica: mon-ebimur