monebitis

Discretiva

monebitis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monēbitis	secunda pluralis	futurum	activa	indicativus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moˈneːbitis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nē·bi·tis — morphologica: mon-ebitis