monebunt

Discretiva

monebunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monēbunt	tertia pluralis	futurum	activa	indicativus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moˈneːbunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nē·bunt — morphologica: mon-ebunt