monerem

Discretiva

monerem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monērem	prima singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moˈneːrem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nē·rem — morphologica: mon-erem