moneremus

Discretiva

moneremus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monērēmus	prima pluralis	imperfectum	activa	coniunctivus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moneːˈreːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nē·rē·mus — morphologica: mon-eremus