monereris

Discretiva

monereris dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monērēris	secunda singularis	imperfectum	passiva	coniunctivus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /mo.neːˈreːris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nē·rē·ris — morphologica: mon-ereris