moneres

Discretiva

moneres dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monērēs	secunda singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moˈneːreːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nē·rēs — morphologica: mon-eres