moneret

Discretiva

moneret dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monēret	tertia singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moˈneːret/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nē·ret — morphologica: mon-eret