mones

Discretiva

mones dictio est in variis linguis:

• Finnice: mones

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monēs	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmoneːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nēs — morphologica: mon-es