monetote

Discretiva

monetote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monētōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moneːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nē·tō·te — morphologica: mon-etote