monetur

Discretiva

monetur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monētur	tertia singularis	praesens	passiva	indicativus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moˈneːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nē·tur — morphologica: mon-etur