moniture

Discretiva

moniture dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
monitūre	casus vocativus singularis · genus masculinum	participii monitūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /moniˈtuːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·ni·tū·re — morphologica: monit-ur-e