mons
Appellatio pronuntiatusque
+/-mōns, montis
API: /moːns/ | (classice) |
API: [ˈmɔn.tis] | (classice) |
API: /monz/ | (ecclesiastice) |
API: [ˈmon.tis] | (ecclesiastice) |
Nomen substantivum
+/-m|ōns, -ontis masc.
- Moles naturalis magna, sive elevatio terrestris prominens.
Declinatio
+/-m. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | mōns | montēs | I |
gen. | montis | montium | II |
dat. | montī | montibus | III |
acc. | montem | montēs | IV |
abl. | monte | montibus | VI |
voc. | mōns | montēs | V |
Dictiones collatae
+/-Translationes
+/-Moles naturalis magna | dilatare ▼ |
---|
Moles naturalis magna | collabi ▲ |
---|
Vide etiam
+/-- Categoria nominum montium in Victionario.