monstramus

Discretiva

monstramus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
mōnstrāmus	prima pluralis	praesens	activa	indicativus	mōnstrō

Appellatio pronuntiatusque

API: /moːnsˈtraːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mōns·trā·mus — morphologica: monstr-amus