monstrandum
Discretiva
|
monstrandum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| mōnstrandum | —
|
—
|
activa | gerundium | accusativo | mōnstrō |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| mōnstrandum | casus accusativus singularis · genus masculinum | gerundivi mōnstrandus |
| mōnstrandum | casus nominativus singularis · genus neutrum | gerundivi mōnstrandus |
| mōnstrandum | casus accusativus singularis · genus neutrum | gerundivi mōnstrandus |
| mōnstrandum | casus vocativus singularis · genus neutrum | gerundivi mōnstrandus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /moːnsˈtrandum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mōns·tran·dum — morphologica: monstr-and-um
