monstrare
Discretiva
|
monstrare dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| mōnstrāre | secunda singularis | praesens | passiva | imperativus | mōnstrō |
| mōnstrāre | —
|
praesens | activa | infinitivus | mōnstrō |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /moːnsˈtraːre/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mōns·trā·re — morphologica: monstr-are
