monstratura
Discretiva
monstratura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-mōnstrātūra
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
mōnstrātūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii mōnstrātūrus |
mōnstrātūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii mōnstrātūrus |
mōnstrātūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii mōnstrātūrus |
mōnstrātūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii mōnstrātūrus |
mōnstrātūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii mōnstrātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /moːnstraːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mōns·trā·tū·ra — morphologica: monstrat-ur-a
mōnstrātūrā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
mōnstrātūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii mōnstrātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /moːnstraːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mōns·trā·tū·rā — morphologica: monstrat-ur-a