monueramus

Discretiva

monueramus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monuerāmus	prima pluralis	plusquam perfectum	activa	indicativus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /mo.nu.eˈraːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nu·e·rā·mus — morphologica: monu-eramus