monuero

Discretiva

monuero dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monuerō	prima singularis	futurum exactum	activa	indicativus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /moˈnu.e.roː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nu·e·rō — morphologica: monu-ero