monuissem

Discretiva

monuissem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monuissem	prima singularis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /mo.nuˈis.sem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nu·is·sem — morphologica: monu-issem