monuissemus

Discretiva

monuissemus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monuissēmus	prima pluralis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /mo.nu.isˈseːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nu·is·sē·mus — morphologica: monu-issemus