monuisses

Discretiva

monuisses dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monuissēs	secunda singularis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /mo.nuːˈis.seːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nu·is·sēs — morphologica: monu-isses