monuissetis

Discretiva

monuissetis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monuissētis	secunda pluralis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /mo.nu.isˈseːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nu·is·sē·tis — morphologica: monu-issetis