monuistis

Discretiva

monuistis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
monuistis	secunda pluralis	perfectum	activa	indicativus	moneō (monēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /monuˈistis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mo·nu·is·tis — morphologica: monu-istis