Appellatio pronuntiatusque
+/-
- Syllabificatio phonetica: mōs — morphologica: mos
Nomen substantivum
+/-
mōs, mōris masc. [1][2][3][4][5]
- Boni aut mali agendi modi, qui non a legibus, sed a libera hominum etiam singulorum voluntate quum processerint, habitu atque usu firmati sunt.[1]
- Institutum consuetudine usuque firmatum, sive bonum, sive malum sit; id quod solitum est alicui facere.[1]
- (Translate) forma, modus, natura
Declinatio
+/-
Dictiones collatae
+/-
Collocationes
- morem gerere animo
- corruptis civitatis moribus
- more ingenii humani
Dictiones derivatae
+/-
Composita
Translationes
+/-
| Agendi modi, qui a libera hominum etiam singulorum voluntate firmati sunt | dilatare ▼ |
| Agendi modi, qui a libera hominum etiam singulorum voluntate firmati sunt | collabi ▲ |
| Institutum consuetudine usuque firmatum, sive bonum, sive malum sit | dilatare ▼ |
| Institutum consuetudine usuque firmatum, sive bonum, sive malum sit | collabi ▲ |
| Forma, modus, natura | dilatare ▼ |
| Forma, modus, natura | collabi ▲ |
Discretiva
|
mos dictio est in variis linguis:
|
Dictiones similes
+/-
Formae affines
+/-
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 295 — “MOS, ōris, m. 3.”
- ↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 516 — “mos, ōris, m.”
- ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — mōs, mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι) (tom. 2, p. 1018)
- ↑ Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — mos
- ↑ Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — mos
