mox

Latine

Appellatio

mox

API: /moks/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mox — morphologica: mox

Adverbium

mox

1. Paulo post tempus, cuius ratio habetur.

Usus

• In sollicitudine noli esse, mox reveniam.

Dictiones collatae

• brevī
• citō
• extemplō
• properē

Translationes

Paulo post tempus, cuius ratio habetur	dilatare ▼

Paulo post tempus, cuius ratio habetur	collabi ▲

Anglice: soon (en) Dacoromane: curând (ro) Francogallice: bientôt (fr) Germanice: bald (de)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (55 a.C.n. / 699 a.u.)

• Qui ut venit, statim — nondum commemoro rapinas, non exactas pecunias, non captas, non imperatas, non neces sociorum, non caedis hospitum, non perfidiam, non immanitatem, non scelera praedico; mox, si videbitur, ut cum fure, ut cum sacrilego, ut cum sicario disputabo; nunc meam spoliatam fortunam conferam cum florente fortuna imperatoris. —In L. Calpurnium Pisonem oratio Ciceronis

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Invitata Psyche talium locorum oblectatione propius accessit et paulo fidentior intra limen sese facit, mox prolectante studio pulcherrimae visionis rimatur singula et altrinsecus aedium horrea sublimi fabrica perfecta magnisque congesta gazis conspicit. Nec est quicquam quod ibi non est. —Metamorphoseon libri XI Apulei