munimus
Discretiva
munimus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
mūnīmus | prima pluralis | praesens | activa | indicativus | mūniō (mūnīre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /muːˈniːmus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: mū·nī·mus — morphologica: mun-imus
Loci
+/-L. Iunius Moderatus Columella ca. 4–70 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber undecimus. Caput III. De cultu hortorum [2] — munimus
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: munimus.