Discretiva

  munitis dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

mūnītis

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
mūnītis secunda pluralis praesens activa indicativus mūniō (mūnīre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /muːˈniːtis/(classice)
Syllabificatio phonetica: mū·nī·tis — morphologica: mun-itis

mūnītīs

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
mūnītīs casus dativus pluralis participii mūnītus
mūnītīs casus ablativus pluralis participii mūnītus
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /muːˈniːtiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: mū·nī·tīs — morphologica: munit-is

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
C. Sallustius Crispus
–86…–34
C. Plinius Secundus
23–79
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (44/43 a.C.n.)

  • “Victum Ciceronem ducem habuistis.”
Eo libentius ‘ducem’ audio quod certe ille dicit invitus; nam de ‘victo’ nihil laboro. Fatum enim meum est sine re publica nec vinci posse nec vincere.
“Macedoniam munitis exercitibus.”
Et quidem fratri tuo qui a vobis nihil degenerat extorsimus.
“Africam commisistis Varo bis capto.”
Hic cum Gaio fratre putat se litigare.
“In Syriam Cassium misistis.”
Non igitur sentis huic causae orbem terrae patere, te extra munitiones tuas vestigium ubi imprimas non habere? —Philippicae orationes in M. Antonium Ciceronis [1][2]

class.  (40 a.C.n. / 714 a.u.)

  • Imperator postquam de regum societate cognovit, non temere neque, uti saepe iam victo Iugurtha consueverat, omnibus locis pugnandi copiam facit. Ceterum haud procul ab Cirta castris munitis reges opperitur, melius esse ratus cognitis Mauris, quoniam is novos hostis accesserat, ex commodo pugnam facere. —Bellum Iugurthinum C. Sallusti Crispi [3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • et acinos terunt, mox comburunt et ita inlinunt ambusta prius perfusa aqua calida. sunt qui et incidant suci gratia eoque utantur ad dentes erosos, frangique tradunt, proximis cera munitis, ne laedantur. cummim etiam in hedera quaerunt, quam ex aceto utilissimam dentibus promittunt. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Philippicae orationes in M. Antonium. (The Latin Library): Philippica tertia decima. XV [30] — munitis
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: munitis.
  3. 3.0 3.1 Gaius Sallustius Crispus - Bellum Iugurthinum. (The Latin Library): Cap. LXXXII.  — munitis
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIV, cap. 47, [80] — munitis