mustellam

Discretiva

mustellam dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
mūstellam	casus accusativus singularis	substantivi mūstella

API: /muːsˈtel.lam/

Syllabificatio phonetica: mūs·tel·lam — morphologica: mustell-am

saec. XII.

Quis autem ex corpore mustellae cibos faciat? Sed in hoc quod mustellam in cibo non esse sumendam dicit, in homines furtum reprehendit. —Sermones Martini Legionensis (c.1130–1203). XXIX.

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. VII.

Falso autem opinantur qui dicunt mustellam ore concipere, aure effundere partum. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Universitas Turicensis): Liber duodecimus. De animalibus. Caput III. [3] — mustellam
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: mustellam.