Discretiva

  mustellarum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
mūstellārum casus genitivus pluralis substantivi mūstella

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /muːstelˈlaːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: mūs·tel·lā·rum — morphologica: mustell-arum

Loci

+/-
C. Plinius Secundus 23-79 Isidorus Hispalensis
560-636
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • is ergo tradit leaenam primo fetu parere quinque catulos ac per annos singulis minus, ab uno sterilescere. informes minimasque carnes magnitudine mustellarum esse initio, semenstres vix ingredi posse nec nisi bimenstres moveri; in Europa autem inter Acheloum tantum Mestumque amnes leones esse, sed longe viribus praestantiores iis quos Africa aut Syria gignant. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Serpentes etiam et mures persequitur: duo autem sunt genera mustellarum. Alterum enim silvestre, est distans magnitudine, quod Graeci ἰκτίδας vocant; alterum in domibus oberrans. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 17, [45] — mustellarum
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: mustellarum.
  3. 3.0 3.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Universitas Turicensis):  Liber duodecimus. De animalibus. Caput III. [3] — mustellarum