Victionarium

neo

Solum neo Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v. Neo.

Appellatio pronuntiatusque

+/-
API: /ˈneoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ne·ō — morphologica: n-eo

Notatio

+/-
← A radice Protindeuropaea *sneH1-.

Verbum transitivum

+/-

n|ĕō, -ēre, -ēvi, -ētum [1][2][3][4][5]

  1. Ducere et torquere in filos, vel cum manu vel cum machina.
    lana, quae neta est
  2. (Meton.) implectere.
    tunicam quam molli neverat auro

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

+/-

­

Thema Vox activa
n- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. neō neam   nēbam nērem nēbō  
II. sing. nēs neās nē! nēbās nērēs nēbis nētō!
III. sing. net neat   nēbat nēret nēbit nētō!
I. plur. nēmus neāmus   nēbāmus nērēmus nēbimus  
II. plur. nētis neātis nēte! nēbātis nērētis nēbitis nētōte!
III. plur. nent neant   nēbant nērent nēbunt nentō!
Thema Vox passiva
n- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. neor near   nēbar nērer nēbor  
II. sing. nēris neāris nēre! nēbāris nērēris nēberis nētor!
III. sing. nētur neātur   nēbātur nērētur nēbitur nētor!
I. plur. nēmur neāmur   nēbāmur nērēmur nēbimur  
II. plur. nēminī neāminī nēminī! nēbāminī nērēminī nēbiminī —
III. plur. nentur neantur   nēbantur nērentur nēbuntur nentor!
Thema Vox activa
nēv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. nēvī nēverim nēveram nēvissem nēverō
II. sing. nēvistī nēveris nēverās nēvissēs nēveris
III. sing. nēvit nēverit nēverat nēvisset nēverit
I. plur. nēvimus nēverimus nēverāmus nēvissēmus nēverimus
II. plur. nēvistis nēveritis nēverātis nēvissētis nēveritis
III. plur. nēvērunt nēverint nēverant nēvissent nēverint

Verbum infinitum

+/-
Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa		 nēre nēvisse nētūrum,
-am, -um esse		 nēns   nētūrus,
-a, -um­
Vox
passiva		 nērī nētum,
-am, -um esse		 nētum īrī   nētus,
-a, -um		  
Gerundium Gerundivum Supinum
nendī nendus, -a, -um nētum nētū

Dictiones collatae

+/-

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-
Ducere et torquere in filosdilatare ▼
Ducere et torquere in filoscollabi ▲
Implecteredilatare ▼
Implecterecollabi ▲

Discretiva

neo dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

+/-

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
neō casus dativus singularis substantivi neon
neō casus ablativus singularis substantivi neon

Appellatio pronuntiatusque

+/-
API: /ˈneoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ne·ō — morphologica: ne-o

Vide etiam:  → neo-

+/-

Fontes

  1. ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 358 — “NĔO, nes, nēvi, nētum, nēre, a. 1.”
  2. ↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 558 — “nĕo, nēvi, nētum, 2. v. a.”
  3. ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — neo, nēvī, nētum, ēre (νέω, νήθω) (tom. 2, p. 1140)
  4. ↑ Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — nere
  5. ↑ Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — neo
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=neo&oldid=204356"