Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈnitrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: nit·rum — morphologica: nitr-um

Notatio

+/-
Graeca Antiqua: νίτρον (nítron)

Nomen substantivum

+/-

nitr|um, -ī neut.

  1. √ Succus quidam concretus, salis genus, de quo multa Plin. 31. Hist. nat. 10. 46. (106)., ubi docet, colligi aput Medos…[1]
  2. Quod nos e parietibus et pavimentis colligimus, sal petrae quibusdam dictum.[1]

Declinatio

+/-
n. sing. plur.
nom. nitrum nitra I
gen. nitrī nitrōrum II
dat. nitrō nitrīs III
acc. nitrum nitra IV
abl. nitrō nitrīs VI
voc. nitrum nitra V

Usus

+/-
  1. Ex nitro et sordes corporum vestiumque lavantur. (Isid. 16. Orig. 2.)

Dictiones collatae

+/-
  1. natrium
  2. nitras

Synonyma

  1. sāl nitrum
  2. sāl petrae

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 377 — “NĬTRUM, i, n.”