nominabatur

Discretiva

nominabatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
nōminābātur	tertia singularis	imperfectum	passiva	indicativus	nōminō (nōmināre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /noːminaːˈbaːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nō·mi·nā·bā·tur — morphologica: nomin-abatur