nominant
Discretiva
nominant dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-nōminant
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
nōminant | tertia pluralis | praesens | activa | indicativus | nōminō (nōmināre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈnoːminant/ (classice) - Syllabificatio phonetica: nō·mi·nant — morphologica: nomin-ant
nominant
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
nominant | —
|
praesens | activa | participium | nominer |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: [nɔmiˈnɑ̃] - Syllabificatio phonetica: no·mi·nant — morphologica: nomin-ant
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 46, [119] — nominant
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: nominant.