nominare

Discretiva

nominare dictio est in variis linguis:

• Dacoromane: nominare
• Italice: nominare

Formae affines

Latine

nōmināre

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
nōmināre	secunda singularis	praesens	passiva	imperativus	nōminō (nōmināre)
nōmināre	—	praesens	activa	infinitivus	nōminō

Appellatio pronuntiatusque

API: /noːmiˈnaːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nō·mi·nā·re — morphologica: nomin-are

Dacoromane

nominare

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
nominare	—	praesens	activa	infinitivus	nomina substantiv.

Appellatio pronuntiatusque

API: /nomiˈnare/

Syllabificatio phonetica: no·mi·na·re — morphologica: nomin-are

Loci

Marcus Terentius Varro -47 … -45

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Aulus Gellius ca. 130-170

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

Franciscus Petrarca 1304-1374

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Ab eo quoque potest dictum nominare, quod res novae in usum quom additae erant, qui eas novissent, nomina ponebant. —De lingua Latina Varronis
• Supervacuum est nominare singula flumina, quae certis mensibus magna certis angusta sunt, et occasionem singulis quaerere, cum possim eandem causam omnibus reddere. —Naturales quaestiones Senecae

saec. I.

• Non excludo autem, id quod est inventum irritandae ad discendum infantiae gratia eburneas etiam litterarum formas in lusum offerre; vel si quid aliud, quo magis illa aetas gaudeat, inveniri potest, quod tractare, intueri, nominare iucundum sit. —Institutio oratoria Quintiliani

Latinitas postclassica

saec. II.

• Ast ubi res didicerant rerum omnium difficillimas, tacere audireque, atque esse iam coeperant silentio eruditi cui erat nomen ἐχεμυθία, tum verba facere et quaerere, quaeque audissent scribere, et quae ipsi opinarentur expromere potestas erat; hi dicebantur in eo tempore μαθηματικοί, ab his scilicet artibus quas iam discere atque meditari inceptaverant: quoniam geometriam, gnomonicam, musicam ceterasque item disciplinas altiores μαθήματα veteres Graeci appellabant; vulgus autem, quos gentilicio vocabulo Chaldaeos dicere oportet, mathematicos dicit. —Noctes Atticae A. Gellii

saec. IV.

• Quae cum ita sint, de ista carnis concupiscentia et de libidine imperiosa impudicis, domanda pudicis, pudenda tamen et pudicis et impudicis, sentiat iste quod libet; quia ei, sicut video, multum placet: non eam laudare cunctetur, quam nominare confunditur; appellet eam, sicut appellavit, membrorum vigorem, nec castarum aurium revereatur horrorem; appellet membrorum potentiam, nec caveat impudentiam. —De nuptiis et concupiscentia Augustini

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Neve quis priscam tantum, non modernam amentiam suspicetur, redeat ad memoriam — nec longe seu loco seu tempore requirendus, adhuc enim vivit necdum senuit et in terra Italica nobiscum degit — is quem nominare non est necesse, fortune utique vir ingentis nec parvi ingenii consiliique vir, alioquin magni animi nec insulsi ubi quid serio agendum incidit, qui tamen egrotanti equo quem amabat aureum pulvinar ac sericum cubile substravit. —De remediis utriusque fortune Petrarcae

Latinitas nova

saec. XVI.

• Nihil variabile atque compositum in duobus temporis momentis eisdem prorsus partibus eodemque partium ordine consistit, cum effluxus influxusque atomorum in omnibus huiusmodi sit continuus, quapropter neque pro partium primarum integrantium ratione idem ita bis nominare poteris, ut bis uno eodemque nomine res omnino una significetur atque eadem. —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni