nominaturo
Discretiva
|
nominaturo dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| nōminātūrō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii nōminātūrus |
| nōminātūrō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii nōminātūrus |
| nōminātūrō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii nōminātūrus |
| nōminātūrō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii nōminātūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /noːminaːˈtuːroː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: nō·mi·nā·tū·rō — morphologica: nominat-ur-o
