notor
nōtor
+/-Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ˈnoːtor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: no·tor — morphologica: not-or
Notatio
+/-Nomen substantivum
+/-nōt|or, -ōris masc.
- Qui notitiam dat alterius
Declinatio
+/-| m. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | nōtor | nōtōrēs | I |
| gen. | nōtōris | nōtōrum | II |
| dat. | nōtōrī | nōtōribus | III |
| acc. | nōtōrem | nōtōrēs | IV |
| abl. | nōtōre | nōtōribus | VI |
| voc. | nōtor | nōtōrēs | V |
Dictiones collatae
+/-Translationes
+/-| Qui notitiam dat alterius | dilatare ▼ |
|---|
| Qui notitiam dat alterius | collabi ▲ |
|---|
Discretiva
|
notor dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-notor
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| notor | prima singularis | praesens | passiva | indicativus | notō (notāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /ˈnotor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: no·tor — morphologica: not-or