Discretiva

  obscuris dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
obscūrīs casus dativus pluralis adiectivi obscūrus
obscūrīs casus ablativus pluralis adiectivi obscūrus

Appellatio +/-

 API: /obˈskuːriːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ob·scū·rīs — morphologica: obscur-is

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
Vitruvius
ca. -80…-20
Titus Livius
-58…+17
Aulus Cornelius Celsus
fl. 30
C. Plinius Secundus
23-79
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
Marcus Valerius Martialis
40-103
P. Cornelius Tacitus
55-117
Apuleius
ca. 125-170
Franciscus Petrarca
1304-1374
Ulco Cats Bussemaker
1810–1865
class.class.class.class.IIIIIIIXIVXIX

Latinitas Romana

class. (66 a.C.n.)

  • Tum vero illa egregia ac praeclara mater palam exsultare laetitia, triumphare gaudio coepit, victrix filiae non libidinis; diutius suspicionibus obscuris laedi famam suam noluit; lectum illum genialem quem biennio ante filiae suae nubenti straverat, in eadem domo sibi ornari et sterni expulsa atque exturbata filia iubet. —Pro A. Cluentio oratio Ciceronis [1]

class. (30-22 a.C.n.)

  • Inde sagittarii, scorpionis, librae insuper serpens summo rostro coronam tangit. eum medium ophiuchos in manibus tenet serpentem, laevo pede calcans mediam frontem scorpionis. a parte ophiuchi capitis non longe positum est caput eius, qui dicitur nisus in genibus. eorum autem faciliores sunt capitum vertices ad cognoscendum, quod non obscuris stellis sunt conformati. —De architectura Vitruvii [2]

class.

  • Ibi modico praesidio relicto egressus omnibus copiis partem militum locis circa densa virgulta obscuris subsidere in insidiis iussit; cum parte maiore atque omni equitatu profectus, id quod quaerebat, tumultuoso et minaci genere pugnae, adequitando ipsis prope portis hostem excivit. —Ab urbe condita Titi Livii [3][4]

class.

  • Nam ne agricolam quidem aut gubernatorem disputatione sed usu fieri. Ac nihil istas cogitationes ad medicinam pertinere eo quoque disci, quod qui diversa de his senserint, ad eandem tamen sanitatem homines perduxerint: id enim fecisse, quia non ab obscuris causis neque a naturalibus actionibus, quae apud eos diversae erant, sed ab experimentis, prout cuique responderant, medendi vias traxerint. —De Medicina Celsi [5][4]

saec. I.

  • Nec minor est aut adeo dissimilis aluminis opera, quod intellegitur salsugo terrae. plura et eius genera. in Cypro candidum et nigrius, exigua coloris differentia, cum sit usus magna, quoniam inficiendis claro colore lanis candidum liquidumque utilissimum est contraque fuscis aut obscuris nigrum. —Naturalis historia Plinii [6][4]

saec. I.

  • Item in causis obscuris aut multiplicibus, nec semper propter hoc solum ut sit causa lucidior, sed aliquando etiam ut magis moveat. Movet autem, si protinus subtexantur aliqua, quae prosint. —Institutio oratoria Quintiliani [7][4]

saec. I. (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Note, licet nolis, sublimi pectore vates,
Cui referet serus praemia digna cinis,
Hoc tibi sub nostra breve carmen imagine vivat,
Quam non obscuris iungis, Avite, viris:
‘Ille ego sum nulli nugarum laude secundus,
Quem non miraris, sed puto, lector, amas.
Maiores maiora sonent: mihi parva locuto
Sufficit in vestras saepe redire manus.’ —Epigrammata M. Valerii Martialis [8][4]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 116 p.C.n.)

  • quippe Drusi magna apud populum Romanum memoria, credebaturque, si rerum potitus foret, libertatem redditurus; unde in Germanicum favor et spes eadem. nam iuveni civile ingenium, mira comitas et diversa ab Tiberii sermone vultu, adrogantibus et obscuris. accedebant muliebres offensiones novercalibus Liviae in Agrippinam stimulis, atque ipsa Agrippina paulo commotior, nisi quod castitate et mariti amore quamvis indomitum animum in bonum vertebat. —Annales P. Cornelii Taciti [9]

saec. II. (ca. 170)

  • Dum ista sycophanta ego mecum maxima cum indignatione disputo, de verbis eorum quibusdam dubiis sed non obscuris prudenti asino cognosco non Haemum illum praedonem famosum sed Tlepolemum sponsum puellae ipsius. —Metamorphoseon libri XI Apulei [10][4]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Pro uno discipulo claro multis obscuris iudiciis te obicis; quicquid ille deliquerit in tuum caput redundabit: en doctrinam, inquient, en facundiam, en mores! In hoc magistrum inspice: nulla quam ingeniorum certior effigies. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [11][4]

Latinitas nova

saec. XIX.

  • Dictum est igitur quid sit natura, et quid sit quod est naturaliter, et secundum naturam. Esse autem naturam conari probare, ridiculum est: patet enim eiusmodi entia multa esse. Demonstrare autem, quae sunt perspicua, ex obscuris, eius est qui non potest diiudicare, quod est per se, et quod non est per se notum. Posse autem aliquemita esse affectum, non est obscurum. Aliquis enim qui ab ortu sit caecus, potest de coloribus ratiocinari. Quare necesse est his esse disputationem de nominibus, sed ipsos nihil intelligere. —Aristotelis Physica Bussemakeri [12][4]

Fontes

  1. Marcus Tullius Cicero - Pro A. Cluentio oratio. (The Latin Library): 5 [14] — obscuris
  2. De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber nonus, 4. [4] — obscuris
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber I, caput 14, [7] — obscuris
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 4.7 4.8 Vicicitatio: obscuris.
  5. 5.0 5.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, Prooemium. [32] — obscuris
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 35, cap. 52, [183] — obscuris
  7. 7.0 7.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber quartus, IV. [4] — obscuris
  8. 8.0 8.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber nonus. Prologus, versus 3 — obscuris
  9. Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber I. [33] — obscuris
  10. 10.0 10.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber VII. Capitulum XII. Versus 1 — obscuris
  11. 11.0 11.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 81: [De insigni discipulo] — obscuris
  12. 12.0 12.1 Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber II, capitulum I, [6] — obscuris