saec. II. (ca. 170–177 p.C.n.)
- Primus autem hoc sapientissimus ille et antiquissimus poetarum dixit hisce versibus:
- Ὤ πόποι, οἷον δή νυ θεοὺς βροτοὶ αἰτιόωνται.
- ἐξ ἡμέων γάρ φασι κάκ' ἔμμεναι· οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ
- σφῆισιν ἀτασθαλίηισιν ὑπὲρ μόρον ἄλγε' ἔχουσιν.
- Itaque M. Cicero, in libro quem De Fato conscripsit, cum quaestionem istam diceret obscurissimam esse et inplicatissimam, Chrysippum quoque philosophum non expedisse se in ea ait his verbis: “Chrysippus aestuans laboransque quonam hoc modo explicet, et fato omnia fieri et esse aliquid in nobis, intricatur.” —Noctes Atticae A. Gellii [1][2]