obtulit

Discretiva

obtulit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
obtulit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	offerō (offerre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈobtulit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ob·tu·lit — morphologica: ob-tul-it