Discretiva

  offerre dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
offerre secunda singularis praesens passiva imperativus offerō
offerre
praesens activa infinitivus offerō

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ofˈferre/(classice)
Syllabificatio phonetica: of·fer·re — morphologica: of-fer-re

Loci

+/-

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Si quid tamen sit, quod adhuc spirante homine conspectu subiciatur, id saepe casum offerre curantibus. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, prooemium. [[43] ] — offerre
  2. Vicicitatio: offerre.