Discretiva

  oloris dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
olōris casus genitivus singularis · genus masculinum substantivi olor

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /oˈloːris/(classice)
Syllabificatio phonetica: o·lō·ris — morphologica: olor-is

Loci

+/-
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Passa est similes ipsa dolores
regina deum,
cum se formas vertit in omnes
dominus caeli divumque pater
et modo pennas sumpsit oloris,
modo Sidonii cornua tauri;
aureus idem fluxit in imbri;
fulgent caelo sidera Ledae,
patrio residet Bacchus Olympo,
deus Alcides possidet Heben
nec Iunonis iam timet iras,
cuius gener est qui fuit hostis. —Octavia Senecae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Octavia. (Universitas Turicensis):  205 — oloris
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: oloris.