opponatur
Discretiva
opponatur dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
oppōnātur | tertia singularis | praesens | passiva | coniunctivus | oppōnō (oppōnere) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /oppoːˈnaːtur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: op·pō·nā·tur — morphologica: op-pon-atur
Loci +/-
Aulus Cornelius Celsus 30 | Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
- Reposito umero lana alae subicienda est; si interiore parte os fuit, ut ei opponatur; si in priore, ut tamen commodius deligetur. —De Medicina Celsi [1][2]
Latinitas nova +/-
- Verum materia non est per se turpe neque pulchrum, sed per accidens, id est ratione privationis, quae turpitudo quaedam videtur mala et inappetibilis, cum opponatur divino bono et appetibili. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni [3][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, XV. [[7] ] — opponatur
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: opponatur.
- ↑ 3.0 3.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati (Universitas Turicensis): Liber I. [81] — opponatur